Follow us

Ειδικότητες

Τεχνικός Αρτοποιίας - Ζαχαροπλαστικής

Ο κλάδος της αρτοποιίας - ζαχαροπλαστικής είναι ένας από τους δυναμικότερους κλάδους της βιομηχανίας-βιοτεχνίας των τροφίμων.

Είναι ένα από τα πλέον σύνθετα βιοτεχνικά επαγγέλματα και απαιτεί ένα πολύ ευρύ φάσμα γνώσεων τόσο σε τεχνικό όσο σε επιχειρηματικό επίπεδο.

Σε όλες τις χώρες του κόσμου το ψωμί έχει βασική συμμετοχή στην διατροφή των λαών και παραμένει πάντα ο πρωταγωνιστής της καθημερινής ζωής μας με διάφορες γεύσεις και μορφές.

Το γλυκό είναι ο άλλος συγγενής του άρτου το οποίο μέσα από μια παράδοση αιώνων έχει αποκτήσει ένα κοινωνικό χαρακτήρα και συμβολισμό και είναι άρρηκτα δεμένο με τα έθιμα και τις παραδόσεις των λαών.

ΠεριγραφήΘέσεις εργασίαςΜαθήματα

Ο σύγχρονος Αρτοποιός για να αντεπεξέλθει στον έντονο ανταγωνισμό μεταξύ άλλων πρέπει να εμπλουτίσει τη γκάμα των προϊόντων που παράγει και με προϊόντα της Ζαχαροπλαστικής αλεύρου η οποία είναι το μονοπάτι που οδηγεί την τέχνη της Αρτοποιίας στην τέχνη της Ζαχαροπλαστικής.
Το επάγγελμα του Ζαχαροπλάστη είναι πολύμορφο. Περιλαμβάνει την παρασκευή γλυκών και παρασκευασμάτων που έχουν ως βάση τη ζάχαρη.

Ο ζαχαροπλάστης πρέπει να διαθέτει γνώσεις των υλικών και συστατικών που χρησιμοποιεί για την παρασκευή γλυκών, δεξιοτεχνία στα χέρια, ικανότητα υπολογισμού των υλικών και συστατικών των προϊόντων του, καθώς και δημιουργική φαντασία, για να μπορεί να κάνει κατάλληλους συνδυασμούς υλικών και να δίνει όμορφη παρουσίαση στα γλυκά που παρασκευάζει.

Ο απόφοιτος της ειδικότητας « Τεχνικός Αρτοποιίας - Ζαχαροπλαστικής» είναι ένας εξειδικευμένος εργαζόμενος, ικανός να χειρίζεται υπεύθυνα και αυτόνομα τα ακόλουθα θέματα:

  1. Επιλογή και πρακτικός ποιοτικός έλεγχος πρώτων και βοηθητικών υλών και προμήθειά τους.
  2. Την παρασκευή εδεσμάτων κάθε μορφής και ποικιλίας.
  3. Παραγωγή και ποιοτικός έλεγχος των προϊόντων.
  4. Προβολή και διάθεση των προϊόντων.
  5. Βελτίωση των ήδη παραγομένων προϊόντων.
  6. Σχεδιασμό και παραγωγή νέων προϊόντων.
  7. Αξιολόγηση από οικονομικής πλευράς των προϊόντων, ανάλυση των στοιχείων του κόστους και προσδιορισμός της τιμής πώλησης.
  8. Προγραμματισμό της παραγωγής και αξιοποίηση των οικονομιών κλίμακας